• Geschiedenis

    De oprichting in 1966
    Het Zuid-Hollandse dorpje Aarlanderveen gaat een voetbalclub oprichten! We schrijven over de tijd rond 19 april 1966, de dag waarop de oprichtingsvergadering plaatsvindt in de zaal van Jos Vergeer. Vijf jaar lang liepen de dorpsgenoten al met dit plan rond en nu moet het gaan gebeuren. De gemeente garandeert medewerking en veehouder Visser stelt een stuk weiland aan de Hogedijk ter beschikking voor de trainingen.

    Onder leiding van de eerste voorzitter Martin Meijer wordt besloten dat de voetbalvereniging een zaterdagvereniging wordt. De naam wordt Sportvereniging Aarlanderveen, afgekort s.v. Aarlanderveen. De clubkleuren worden wit/groen en het tenue bestaat uit; een wit shirt met groene kraag, een groene broek en groene kousen met een witte band.

    In de zomer van 1966 wordt de eerste oefenwedstrijd gespeeld in Nieuwkoop, tegenstander is KTJ. Aarlanderveen verbaast vriend en vijand en wint met 7-3.

    s.v. Aarlanderveen 1 in 1966
    De allereerste teamfoto van s.v. Aarlanderveen

    Een duidelijk signaal naar de bestuurders dat de spelers toe zijn om officieel te gaan spelen. De KNVB stelt echter zware eisen aan de accommodatie. Veehouder Kempenaar brengt uiteindelijk uitkomst. Hij stelt zijn hooiland ter beschikking aan de Achttienkavels. De voetbalkantine is in die tijd niets meer dan een bouwkeet van twee jaar oud. Niet al te groot, maar bruikbaar en makkelijk te verbouwen. De eerste aankoop van het bestuur is de voetbalkeet en s.v. Aarlanderveen kan dus voetballen!

    De eerste thuiswedstrijd is op 4 februari 1967 tegen Zevenhoven. De wedstrijd eindigt in een 7-3 nederlaag, doordat onze jongens veel snelheid, techniek en uithoudingsvermogen tekort komen. Op zich was het geen schande tegen een elftal dat al jaren in competitieverband speelt. Een week later wordt de eerste officiële competitiewedstrijd gespeeld, thuis tegen Koudekerk 5. We verliezen nog wel met 1-2, maar Theo Verhage weet de eerste officiële treffer uit de historie van s.v. Aarlanderveen te scoren. Een maand later op 11 maart 1967, spelen we een historische wedstrijd tegen Hazerswoudse Boys 5. Historisch, omdat dit de eerste overwinning (2-0) betekent en dus kunnen we echt voetballen! We eindigen dat jaar overigens op een vijfde plaats met 11 punten uit 14 wedstrijden. Trainer Gulders kan tevreden zijn.

    Eind jaren 60
    Een jaar na de oprichting bezit Aarlanderveen al zes teams; drie senioren, twee junioren en een pupillenteam. Het eerste wordt dat seizoen keurig tweede o.l.v. de eerste trainer van buitenaf, dhr. Leo Oosterloo. Het tweede behaalt een verdienstelijke derde plaats, maar de C-junioren moeten nog wat oefenen. Zij behalen geen enkel punt uit 14 wedstrijden en krijgen maarliefst 192 doelpunten om hun oren.

    Vanaf het derde seizoen (1969-1970) speelt s.v. Aarlanderveen haar thuiswedstrijden aan de Aarlanderveenseweg. De gemeente heeft een stuk land aan het bestuur toegekend waarop gevoetbald mag worden en waarop een nieuw clubhuis gebouwd kan worden. De actie 'bouw clubhuis' gaat niet veel later van start. Architect Bert Molenaar maakt de tekeningen en op maandag 13 oktober wordt de eerste paal door fa. Wijfje geslagen. In april volgt de eerste steen en uiteindelijk op 19 december 1970 vindt de opening plaats van het nieuwe clubhuis 't Startblok.

    De kantine zoals hij er vandaag de dag nog steeds staat
    De kantine van s.v. Aarlanderveen

    Ondanks de drukke werkzaamheden van de verhuizing, wordt het derde elftal dat seizoen wel kampioen!

    De jaren 70
    Een jaar na het eerste kampioenschap binnen s.v. Aarlanderveen, volgt het tweede elftal het voorbeeld van het derde. Het eerste zal dus wel volgen, maar nee hoor tot op heden nog geen kampioenschap voor het vlaggenschip. Wel een nieuw fenomeen eind 1971, damesvoetbal bij SVA en dat zelfs op zondag. Ook wordt deelgenomen aan het eerste jeugdkamp in Maarsbergen en aan het einde van het seizoen wordt Leo Oosterloo opgevolgd door Gerard Tuinenburg.

    Gerard Tuinenburg start het seizoen met een ongeldig verklaren overwinning op Sportief. De KNVB mist twee handtekeningen, voor akkoord gaan met de vervangende scheidsrechter. De wedstrijd moet overgespeeld worden en dat resulteert in een 1-1 gelijkspel. De return later in dat seizoen levert wel een overwinning op, maar hoe Aarlanderveen speelt de gehele wedstrijd met 10 man, zonder dat dit door iemand wordt opgemerkt. Pas een week later komt men erachter dat er een speler tekort in het veld heeft gestaan.

    Begin 73 verzint het jeugdbestuur een winterprogramma, om de voetballoze zaterdagen in de kou door te komen. De TaTeTaVo wordt een begrip binnen Aarlanderveen en vele jongens en meisjes uit het dorp maken voor het eerst kennis met de voetbal.

    Kampioenen zijn er ook in de jaren 70 te melden. Het vierde elftal viert het kampioensfeest in 1973 en dat wordt herhaald in 1975. Het eerste lukt het maar niet om kampioen te worden. Rob van Wilgen neemt in 75 de scepter over van Gerard Tuinenburg, maar houdt het na twee seizoenen weer voor gezien. Zijn opvolger Douwe Opperdijk verblijft slechts ruim een seizoen en vertrekt na onenigheid met het bestuur. Op zaterdag 7 oktober 1978 wordt vervolgens de nieuwe trainer Arie de Vries geinstalleerd.

    Ook wordt in oktober 78 afscheid genomen van voorzitter Martin Meijer. Zijn opvolger is Kees van Egmond, die direct start met de uitbreiding van het clubgebouw.

    De jaren 80
    Het seizoen 80/81 start Aarlanderveen met liefst zes seniorenteams en zes jeugdteams. Arie de Vries stapt ruim een jaar later halverwege het seizoen op, zodat Tom den Daas de honneurs vanaf januari 82 waar gaat nemen.

    Het tweede seizoen van Tom den Daas wordt Aarlanderveen in september 83 opgeschrikt door het tragisch dodelijk ongeval van Jos Wijfje. Een van de onmisbare leden, die zich jaren achtereen heeft ingespannen voor de jeugd en tevens meer dan verdienstelijk eerste elftalspeler was.

    Jos Wijfje in actie
    Jos Wijfje in actie

    In mei 1984 zijn er weer beter berichten te melden, het vijfde elftal wordt kampioen en verdedigt zijn titel met succes in 85. Dat laatste seizoen wordt de selectie (1e en 2e) getraind door een oude bekende, Leo Oosterloo die direct succes boekt. Het tweede elftal wordt nl. in mei 86 kampioen. Niet veel later legt Oosterloo om persoonlijke redenen zijn functie als trainer neer en wordt opgevolgd door Teun Klos. Klos maakt alleen dat seizoen af en ziet dat Aarlanderveen Gerard Slof aantrekt als verantwoordelijke voor de selectie.

    Het eerste elftal (met o.a. de vijf Vinken) speelt eind jaren 80 heel wisselvallig. Het seizoen 88/89 begint met een 8-0 nederlaag tegen Schoonhoven en een week later wordt met dezelfde cijfers gewonnen van Perkouw. Halverwege staat Aarlanderveen bovenaan en wordt stiekem gedacht aan een kampioenschap. Uiteindelijk eindigt Aarlanderveen als tweede, door op de laatste speeldag met 6-1 te verliezen van Bergambacht. De tegentreffer kwam van de voet van Jan Vink, die hierdoor topscoorder wordt van het dagblad Rijn en Gouwe. Jan Vink maakt in totaal 110 doelpunten in zijn carriere bij Aarlanderveen 1.

    Jan Vink, tot 2007 topscoorderder aller tijden met 110 doelpunten
    Jan Vink krijgt de topscorerstrofee overhandigd van Rien van Vliet

    In 1989 start Aarlanderveen met zijn eigen voetbalkampen. Door de inzet van vele medewerkers worden de kampen zeer geslaagd genoemd. Dat seizoen wordt de voorzittershamer overgenomen door Gerrit Angenent. Helaas overlijdt niet veel later de oude voorzitter, Kees van Egmond.

    De jaren 90
    Een nieuw fenomeen bij de KNVB dient zich aan, de nacompetitie. Een prijs waar s.v. Aarlanderveen nog vele malen kennis mee zal maken in de loop der jaren. Trainer Teun Klos is in het seizoen 90/91 ver weg van een periodetitel, maar in 91/92 is het wel voor het eerst raak. De nieuwe eigen trainer Cock Verzaal ziet zijn spelers echter tot twee keer toe verliezen in de nacompetitie, waardoor Aarlanderveen in de afdeling Gouda moet blijven spelen.

    Verder stonden de negentiger jaren veelal in het teken van de trainer met de langste machtsperiode bij Aarlanderveen. Bert Koetsier leidde s.v. Aarlanderveen in vijf seizoenen naar enkele kleine successen in de afdeling Gouda. Het niet toegekende kampioenschap uit 1995 is het grootste succes, maar tot op vandaag ook de grootste teleurstelling binnen de vereniging. De KNVB besloot om aan het begin van het seizoen de beslissing in het kampioenschap niet meer van het doelsaldo af te laten hangen. En juist dat jaar werd Aarlanderveen kampioen op doelsaldo, door in de laatste competitiewedstrijd in een waar spektakelstuk met 0-1 van Linschoten te winnen. De beslissingswedstrijden met Linschoten (0-0) en Soccer Boys (0-3) bleken iets te veel van het goede, waardoor we wederom in de afdeling Gouda bleven.

    Een jaar later (met het driepuntensysteem) is het alsnog raak, Aarlanderveen promoveert naar de vierde klasse. Door een herindeling binnen de KNVB vervallen de (onder)afdelingen en wordt o.a. de hoofdklasse en de vijfde klasse opgericht. Aarlanderveen eindigt dat seizoen bij de beste zeven en mag dus uitkomen in de vierde klasse. Zonder succes, want een jaar later lijkt handhaving een feit, totdat op de slotdag wordt verloren van Blauw Zwart. Door deze nederlaag en een wat vreemd competitieverloop, degradeert Aarlanderveen naar de vijfde klasse. In de jaren volgend op de degradatie stoppen een aantal vaste waarden in het eerste en moet de jeugd de lege gaten in gaan vullen. Voor trainer Paul Fransen resulteert dit in enkele moeilijke jaren waarin geen noemenswaardige sportieve successen worden geboekt.

    De zeroes (2000-2010)
    De eenentwintigste eeuw begint goed door promotie van het eerste elftal naar de vierde klasse KNVB. In 2001 wordt de nacompetitie gehaald, waarin Abbenes net te sterk is. Door een fusie van twee clubs uit de vierde klasse, krijgen de mannen van Ad Hoogerbrug (als beste verliezers) toch de papieren promotie toegewezen. Maar door de toepassing van de vele jeugdspelers en de te sterke tegenstanders keert Aarlanderveen binnen een seizoen weer terug naar de vijfde klasse. In mei 2003 wint Ronald de Rooij, in navolging van Jan Vink, de topscorerstroffee van de regio, door 21 keer het net te vinden. Ronald de Rooij maakt in totaal 127 doelpunten in zijn carriere bij Aarlanderveen 1.

    Topscorerstrofee voor Ronald de Rooij.jpg

    Ook Peter van der Veldt en later de oude bekende, Rob van Wilgen, zijn niet in staat om Aarlanderveen naar de vierde klasse te loodsen, ondanks het feit dat Van der Veldt er in de finale van de nacompetitie (2004) wel heel dichtbij is.

    Intussen is Aarlanderveen ook actief geworden in het zaalvoetbal. Enkele Aarlanderveners waren al actief sinds de start van het futsal bij s.v. Zevenhoven in de negentiger jaren, maar besloten om vanaf 2000 onder verantwoording van s.v. Aarlanderveen te spelen. Ondanks succesjes als het kampioenschap in poule 2 en twee tweede plaatsen in de hoogste afdeling, moest men tot 3 mei 2006 wachten voor het echte succes. Die woensdag gaat de boeken in als een historische woensdag, want Aarlanderveen weet in een zindere bekerfinale de cup met de grote oren te bemachtigen!

    De CupDe Cupfighters uit 2006

    Bij het veldvoetbal is er in het seizoen 2004/2005 eindelijk weer eens een kampioen te melden. Het vijfde elftal blijkt de sterkste in de veteranenklasse en mag op de boerenkar.

    Het seizoen 2006/2007 is het seizoen van de records. Zo baart spits Ronald de Rooij opzien, door tegen Te Werve (0-1 winst) Jan Vink te passeren in de topscoorderlijst aller tijden (111 goals) en wordt Danny Binnendijk de honderdste speler ooit die in Aarlanderveen 1 tot scoren komt. Tegen het zwakke ABF wordt een monsterscore van 22-0 neergezet en Aarlanderveen blijft 11 wedstrijden achtereen ongeslagen. Verder is er wederom een kampioen te melden. Aarlanderveen 3 is heer en meester in de reserve 7de klasse en wordt 5 wedstrijden voor het einde al kampioen.

    Onder leiding van Michael Blonk weet het eerste elftal in 2007 wel af te rekenen met het 'vierde klasse syndroom' en weet Aarlanderveen 1 voor het eerst in het bestaan zelfstandig te promoveren. Het kampioenschap gaat op een haar na aan onze neus voorbij (1 punt), maar de tweede plaats wordt gevierd als een waar kampioenschap. Het zo succesvolle seizoen wordt afgesloten op 12 mei 2007 met een wedstrijd tegen Oud-Feyenoord. De oudjes speelden met o.a. Peter Houtman, Jean-Paul van Gastel, Henk Fraser, Ben Wijnstekers, Joop van Daele en Gaston Taument. Aarlanderveen weet deze wedstrijd verrassend met 4-2 te winnen door doelpunten van Kevin Splinter 2x, Patrick Wijfje en Ronald de Rooij. Voor Oud-Feyenoord weet Gaston Taument twee keer het doel te vinden.

    Een seizoen later gaat het helaas weer mis. Tijdens de winterstop bezet Aarlanderveen een keurige plaats in de top van het klassement, maar na 22 wedstrijden zijn we veroordeeld tot het spelen van nacompetitie. De tweestrijd tegen SIVEO wordt verloren (0-2 en 4-4), waardoor Aarlanderveen in 2008/2009 opnieuw uit moet komen in de vijfde klasse. Dit gebeurt met een nieuwe trainer; Frits van Dijk.

    Van Dijk weet in zijn eerste jaar, ondanks een magere eindklassering, opnieuw promotie af te dwingen naar de vierde klasse. Wederom betreft dit een papieren promotie, doordat de KNVB beslist om tussen het betaald voetbal en de amateurs een Topklasse op richten. Dit heeft weer een herindeling tot gevolg, waardoor alle vijfde klassen worden opgeheven. Zodoende speelt Aarlanderveen in 2009/2010 opnieuw in de vierde klasse! Helaas zonder succes, want Aarlanderveen eindigt helemaal onderaan met slechts 9 punten.

    De jaren 2010 tot heden
    Het seizoen 2010/2011, onder leiding van trainer Gose Pijpers, gaat in de boeken als het slechtste seizoen allertijden. Het vlaggenschip pakt na meer dan een jaar (20 maart 2010 tot 7 mei 2011) pas weer een overwinning. SPV'81 delft met 2-1 het onderspit op ons eigen Polderpark en dat met liefst 4 A-junioren en een B-junior in de Veense gelederen. Er is dus weer genoeg toekomst binnen de club. En daar mag Jan de Rooij voor gaan zorgen, want de oud-speler is het seizoen 2011/2012 aangesteld als hoofdtrainer.

    In zijn eerste twee seizoenen weet De Rooij nog magere resultaten te behalen, maar in 2013/2014 wordt eindelijk weer aansluiting gevonden bij de middenmoot in de vierde klasse. Begin 2014 kondigt Jan zijn afscheid aan en stelt het bestuur de jonge Arjen Linstra aan als trainer voor het seizoen 2014/2015. In zijn debuutjaar eindigt Linstra op de tiende plaats, in een schitterende competitie met o.a. Nieuwkoop, Sportief en NSV'46. Een jaar later zijn de verwachtingen (te) hoog, omdat in de voorbereiding de allereerste RTV lokaal Bokaal werd gewonnen en de club 50 jaar bestaat. Maar in de competitie wil het opnieuw niet lukken en eindigt Aarlanderveen slechts negende.

    In mei 2013 wordt het damesteam kampioen in de vijfde klasse! Het combinatieteam van Zwammerdam en Aarlanderveen (ZAC) blijkt een succesformule. De Veteranen komen in mei 2017 ook nog dicht bij een kampioenschap, maar de 154 gemaakte doelpunten blijken niet genoeg voor de hoofdprijs.

    Het seizoen 2015-2016 stond in het teken van het 50-jarig jubileum. Een mijlpaal voor onze kleine, maar oh zo gezellige vereniging! Het spektakel trok over de gehele dag ruim 1.500 (!!!) mensen naar Polderpark, waar diverse activiteiten waren georganiseerd, zoals een voetbalclinic door FC Volendam, een wedstrijd tussen Oud-Aarlanderveen en Oud-Regio Gouda en een reünie met receptie waarbij vele oude herinneringen werden opgehaald. En voordat de bijzondere dag werd afgesloten met de wedstrijd Aarlanderveen - Oud-Feyenoord, onthulde Dirk van Leeuwen in het allereerste tenue van SVA het nieuwe scorebord.

    Tijdens de daaropvolgende wedstrijd tussen Aarlanderveen 1 en Oud Feyenoord waren er liefst 1.200 bezoekers aanwezig. Tien jaar na de eerste confrontatie wisten de Rotterdam nu wel aan het langste eind te trekken (3-4). Jorn Poelwijk maakte alle Veense treffers en kreeg de wedstrijdbal mee naar huis.

    In het seizoen 2017/2018 pakt Aarlanderveen eindelijk weer een echte prijs. De tweede periode wordt op eigen kracht behaald en we mogen dus weer eens de nacompetitie in. Helaas blijkt SEV na strafschoppen net te sterk (0-0), waardoor we wederom niet weten te winnen in 'het toetje' en snel worden uitgeschakeld.
    Tijdens het seizoen pakt Jorn Poelwijk zijn hoofdprijs, door oom Ronald de Rooij voorbij te streven in de topscoorderslijst allertijden. De verwachting is dat Jorn nog wat jaartjes in de hoofdmacht blijft spelen en dus een heel scherp record neer gaat zetten.

    Heden
    Het seizoen 2018/2019 is de bekroning van ruim 50 jaar SV Aarlanderveen. Voor het eerst in de historie is ons eerste elftal KAMPIOEN!!! Ruim voor het einde van het seizoen is de 2-1 overwinning bij Zevenhoven genoeg om kampioen te worden van de 4e klasse A. En dus maken we in het seizoen 2019/2020 ons debuut in de 3e klasse! Dit gebeurt nog altijd met trainer Arjen Linstra, die hierdoor de langst zittende hoofdtrainer wordt bij "de Trots uit de Polder".

    Maar wat er ook gaat gebeuren, het allerbelangrijkste blijft...

    s.v. Aarlanderveen is meer dan voetbal alleen!