Zaterdag 24 september: Rijnsburgse Boys VE1 – Aarlanderveen VE1

Het einde van de maand september is in zicht en dat betekend de aanvang van een nieuwe
voetbalseizoen. Zoals elk jaar doen wij niet mee in de beker en hebben dan ook geen idee waar we
conditioneel staan. Dit seizoen wordt dat sowieso lastig in te schatten omdat de KNVB besloot de
eerste en tweede klasse veteranenvoetbal samen te voegen. Dit zorgde voor de nodige gefronste
wenkbrauwen, zeker toen we begrepen dat halverwege het seizoen de indeling opnieuw wordt
gemaakt.

Na sluiting van de overschrijvingstermijn bleken er geen transfers gemaakt te zijn en gaan we met
het team van vorige jaar het avontuur van dit jaar aan. Toen plots een bericht op de App voorbij
kwam over een nieuwe aanwinst. Een bekend gezicht omdat we er vorige jaar 2 keer tegen hebben
gespeeld. Overgekomen van Alphia en enthousiast om dit seizoen flink gas te geven. Toen de
verwachtingen enigszins waren getemperd, bleek dat hij ook bier kon drinken en dan wordt je al snel
opgenomen in de groep. John “nieuwe aankoop” welkom!
De eerste wedstrijd was meteen een uitduel wat redelijk laat (16:05 uur) moest worden gespeeld. Dit
was ook te merken in de aanmeldingen, want deze vielen flink tegen. Zo moest onze grote leider
Padje nu al aanspraak maken op de reservebank. Zo miste we Jan van Rooy, Tinder Karel, Smollie,
@ppie, Porno, Hatrick en de grote leider zelf. Hiervoor in de plaatsen schoven Brandweer Eddy, Gidy,
Aarbei en La Chouffe aan.

Bij Rijnsburgs Boys aangekomen bleek dat we mochten spelen op het achterste veld. Een flinke
wandeling waarbij de warming-up er voor een groot gedeelte al op zat. Aangekomen op het
kunstgras bleek dat deze de nodige wedstrijden en trainingen te verduren heeft gehad. Het geklaag
van de pijnlijke onderrug ging al snel te ronde. Het verloop van de eerste helft was wat eentonig.
Onze tegenstander in balbezit en wij konden even niet anders dan verdedigen. We kregen een paar
spaarzame kansen waarbij Maus de 0-1 toch wel op zijn schoen had. Een jaar niet scoren gaat toch in
je hoofd zitten en hij faalde dan ook één op één met de keeper. Onze tegenstander had de meeste
kans om de score te openen. Mede door Zizou die vandaag de handschoenen had aangetrokken
bleef dit uit. Zowel met de voeten als de handen keepte hij een wereld pot en hield hij ons in de
wedstrijd. Na 13 minuten was daar dan toch de treffen. Wijffie veroverde zelf de bal en liep schuin
op de keeper af. Aarbei bood zich aan bij de tweede paal waardoor de keeper zijn korte hoek groter
liet. Met een straf schot met buitenkant rechts krulde Wijffie de bal hoog in het doel. Tegen de
verhouding in 0-1.

Dit veranderde het speelbeeld niet en onze tegenstander bleef druk houden op ons doel. Merkbaar
werden de frustraties nadat uit een paar 100% kansen de bal nog niet de doellijn had gepasseerd. Na
45 minuten onder druk spelen was daar de bevrijdende signaal voor de rust. Na een verse bekertje
limonade (voor het laatst bij de B’tjes gedronken tijdens de rust) gingen we opnieuw de strijd aan. En
een strijd werd het. Door een paar aanpassingen bij onze tegenstander werden wij in staat gesteld
iets meer op te bouwen. Dit resulteerden in de nodige grote kansen. Ook onze tegenstander bleef
grote kansen creëren, maar stuitte steeds op onze verdediging en Zizou. We hadden de wedstrijd op
slot kunnen gooien door de 0-2 te maken. Grote kansen voor Panna, Aarbei, Ton de Beer en
Marinier, maar onze vizieren stonden nog niet goed afgesteld.

In plaats daarvan werd de wedstrijd grimmiger. De nodige provocaties leidde al snel tot kleine
opstootjes. De scheidsrechter had moeite dit goed te managen waardoor het een vrijbrief werd om
tikken en schoppen uit te delen. Er werden reacties van ons uitgelokt om ons op deze wijze uit de
wedstrijd te krijgen, maar hier slaagden ze niet in. Ondanks de opstootjes bleven we ons ding doen

en hielden stand. Inmiddels was wel duidelijk dat zij deze middag niet meer gingen scoren en de 11
minuten extra speeltijd ook te weinig was.

Zo pakte we onze eerste 3 punten van het nieuwe seizoen. Zaterdagavond en zondag zal voor de
meeste van ons als “stram” worden ervaren. De knieën en rug zullen nog wel even nodig hebben om
te herstellen van dit veld. Volgende week wacht ons een thuisduel tegen Katwijk. Ook een vereniging
waar de meeste van ons in de jeugd voor het laatst tegen hebben gevoetbald.